“Gerçek hayattaki gibi”| Temizlikçi kadınların çalışmaları hakkında bir film…

Yazar Marianne, zor, düşük ücretli çalışmanın ne olduğunu deneyimlemek istiyor. Paris’ten feribotları temizlemek için Caen’e gelir. 

Temizlik işinin ıstırabını ve stresini kendi vücudunda hissetmeye başlar, oradaki diğer kadınlarla arkadaş olur – ama mesafeli devam eder, çünkü her an gidebileceğini düşünür. 

Temizlikçiler, Fransa’nın Ouistreham limanındaki gemiler en zorlu koşullar altında çalışıyor. 

Gemi limanda olduğu sürece 230 kabinin temizlenmesi gerekiyor. Kabin başına iki temizleyicinin dört dakikası vardır – yatak yapın, aynaları temizleyin, çöp kutularını boşaltın… “Biraz daha hızlı”, yorulunca birbirlerini neşelendirdiler.” 

Üstlerin baskısı yüksek, temizlikçi hanımlara saygısı az. Ve gazeteci olarak yaşadığı Paris’ten gelen ve bu tür bir tabiiyete alışık olmayan Marianne, karşı çıkıyor. Üstün birinin azarlanmasına “kötülük” diyor. “Sizden daha fazla beyni çalışan insanlara ders vermeye çalışmayın,” diyerek onu susturur… 

Güç dengesizliği ve kadınların aşağılanmasının ele alındığı bu gibi sahnelerde, Marianne istese bile Caen’deki işçi sınıfı kadınlarının gerçek çalışma dünyasına olan mesafenin üstesinden gelemeyeceği açıkça ortaya çıkıyor.

Asla bunun bir parçası olmayacak, her zaman bir entelektüel olarak hayatına geri dönebilir – kendisinin ve çocuklarının geçimini tehlikeye atmadan alaycı temizlik patronlarına karşı arsız ve isyankar olabilir.

Fransız yazar ve yönetmen Emmanuel Carrère, “Gerçek hayattaki gibi” filminde gazeteci Florence Aubenas’ın gerçek hikayesini filme aldı.

Belgesel niteliğini korudu, çünkü Juliette Binoche’un oynadığı ana rol dışında, diğer tüm roller profesyonel olmayan aktrisler tarafından oynandı. Ve bunu son derece iyi yaptılar…

Temizlik sahneleri, kadının titiz ve fiziksel çalışması filmde bir güzellik ve hayranlık uyandırıyor. Nadiren sinemada bu kadar çok fiziksel emek görürsünüz.

Çalar saat 4:30’da çalıyor, asgari ücret 7,98 Euro, gemi yolculuğu uzun – orada çalışma 6:30’da başlıyor.

Gizli gazeteci Marianne yolu gemide bir temizlikçi kadınla arkadaş oluyor. İkisi arkadaş olurlar, birlikte bowling oynamaya giderler ve sahile bir gezilere çıkarlar.

Ancak her şey ihanet anına doğru ilerliyor: Marianne’nin gerçek kimliği, gemideki bir yolcu tarafından tanındığı için ortaya çıkar.

Yolcu, (“şimdi Temizlikçi kadınlar hakkında bir kitap yazdığını duydum”) demesi, dostlukları parçalıyor. 

Marianne hala kendini açıklamaya çalışıyor: “Bunu insanlar neler yaşadığınızı bilsin diye yapıyorum.”

Ancak kadınlar kendilerini temsil edilmiş değil, ihanete uğramış ve aldatılmış hissediyorlar. 

Temizlik işçileri yazara, “Bunun için teşekkür etmeli miyiz? Herkesi küçük düşürüyorsun” diyerek büyük bir hayal kırıklığı yaşarlar… | © DerVirgül