En çok hangi ülkelerde et yeniyor?

Hem daha sağlıklı bir diyete geçme arayışı hem de çevreye verilen zararı azaltma düşüncesi birçok kişiyi et tüketiminden uzaklaştırmaya başlamış durumda.

Dünyanın en büyük ekonomisi ABD’de nüfusun üçte ikisinin eskiye göre daha az et tükettiği sanılıyor.

Vejetaryen ve vegan beslenme biçimlerinin yaygınlaşması da bu trendin oluşmasında önemli bir rol oynadı.

Peki bireylerin aldığı bu kararlar genel tüketimi ve üretimi nasıl etkiliyor?

Son yarım yüzyılda küresel et tüketiminin çok hızlı bir biçimde arttığını biliyoruz.

Bugün küresel et üretimi 1960’lı yıllardaki üretim hacmine kıyasla beş kat daha fazla.

1960’larda yıllık et üretimi 70 milyon ton iken, 2017’de 330 milyon tona ulaştı.

Bu artışın en önemli nedeni, beslenmesi gereken çok daha fazla insanın olması.

Son 50 yılda küresel nüfus iki kattan fazla arttı. 1960’lı yılların başlarında dünya nüfusu 3 milyar civarındaydı.

Bugün ise 7,6 milyara ulaşmış durumda.

Ancak nüfus artışı 5 katlık et üretimi artışını tek başına açıklamak için yetersiz.

Bir diğer önemli etken de kişilerin artan satın alma gücü.

Dünya genelinde insanlar daha zengin hale geldi ve son yarım yüzyılda kişi başına düşen küresek ortalama gelir üç kattan fazla arttı.

Farklı ülkelerdeki tüketim alışkanlıklarının nasıl değiştiği incelendiğinde bu tablo daha net ortaya çıkıyor.

Zenginleştikçe daha fazla et tüketir hale geliyoruz.

Yani dünyada sadece daha fazla insan yok. Et tüketecek gelire sahip insan sayısı da artmış durumda.

En çok eti kim tüketiyor?

Dünya geneline bakıldığında ülkelerin refah düzeyi ile tükettikleri et miktarı arasında güçlü bir bağ olduğu net biçimde görülüyor.

Eldeki son veriler 2013’ten. ABD ile Avustralya en çok et tüketilen ülkeler konumunda.

Yeni Zelanda ve Arjantin de listede üst sıralarda.

Bu ülkelerde bir kişinin yılda tükettiği ortalama et miktarı 100 kilonun üzerinde.

Bu da yaklaşık 50 tavuk ya da yarım dana demek.

Batı dünyasında genel olarak yüksek miktarda et tüketimi görmek mümkün.

Batı Avrupa’daki ülkelerin büyük bölümünde bir kişi yılda ortalama 80 ila 90 kilo et yiyor.

Türkiye’de ise bir kişinin yılda tükettiği ortalama et miktarı 35 kilo seviyesinde bulunuyor.

1960’lı yılların başlarında bu miktar 17 kilo seviyesindeydi.

Türkiye’deki tüketim 2008’e kadar yatay sayılabilecek bir bantta hareket ederken, 2008’den itibaren hızla artmaya başlıyor

Dünyanın en fakir ülkelerinde ise et tüketimi oldukça az.

Ortalama bir Etiyopyalı yılda sadece 7 kilo et tüketiyor. Bu miktarlar Ruanda’da 8 kilo, Nijerya’da ise 9 kilo.

Yani Batı Avrupa ortalamalarından 10 kat daha düşük.

Gelir düzeyinin düşük kaldığı ülkelerde et tüketimi hâlâ lüks sayılıyor.

Bu veriler, kişi başına düşen ve yenebilir durumda olan et miktarına işaret ediyor ancak bozulan ve yenmeyen etleri dikkate almıyor.

Her ne kadar insanlar gerçekte bu verilerde ortaya konan oranlardan bir miktar daha az et yiyor olsa da, veriler tahminler açısından anlamlı bulunuyor.

Orta gelirli ülkelerde talep hızlı artıyor

Zengin ve fakir ülkeler arasındaki tüketim farklılıkları net biçimde görülebiliyor. Bu tablo yaklaşık 50 yıldır da değişmedi.

Peki son yarım yüzyılda et tüketimi nasıl oldu da bu kadar arttı?

Talebe öncülük yapanlar büyük ölçüde gelir düzeyi yükselen gelişen ekonomiler oldu.

Hızlı ekonomik büyüme içerisine giren Çin ve Brezilya gibi ülkelerde et tüketimi de hızla arttı.

1960’lı yıllarda ortalama bir Çinlinin tükettiği et miktarı yılda sadece 5 kiloydu. 1980’lerin sonuna gelindiğinde miktar 20 kiloya çıktı. Son 10 – 20 yılda ise yılda 60 kiloya kadar yükseldi.

Brezilya’da da benzer bir tablo yaşandı ve et tüketimi 1990’lı yıllarda başlayan hızlı artışını aralıksız biçimde sürdürerek, Batı Avrupa ülkelerini geride bıraktı.

Hindistan bu tabloda istisna olarak göze çarpıyor.

Ülkede kişi başına düşen milli gelir 1990’lardan bu yana üç kat artsa da, et tüketiminde kayda değer bir artış olmadı.

Ülkede dana etinin dini nedenlerle yenmemesi de bu tabloda rol oynuyor.