Ayrılık şarkıları neden çok popüler?

Dünyaca ünlü bir müzisyenseniz, sizi aldatan eski sevgilinizi hedef alan bir şarkı yazıp internete yükler, sonra arkanıza yaslanıp kıvılcımların uçuşmasını izleyebilirsiniz.

İşte Shakira, eski futbolcu sevgilisi Gerard Piqué hakkında yazdığı ve YouTube rekorları kıran şarkısı Out of Your League (Ben Sana Fazla Gelirim) ile bunu yaptı: 24 saat içinde 82 milyondan fazla izlenme ile YouTube tarihinde en çok izlenen yeni Latin şarkısı oldu.

Hayranları, Miley Cyrus’ın da Flowers şarkısını eski sevgilisi Liam Hemsworth için yazdığını düşünüyor.

Pop yıldızlarının duygularını şarkılara dökmesi yeni bir şey değil. Adele, Ariana Grande, The Weeknd ve Ed Sheeran son yıllarda kalp kırıklıklarından esinlenen hit şarkılar yapan büyük isimlerden sadece birkaçı.

Peki mükemmel bir ayrılık şarkısının püf noktası ne? Ve neden bu kadar çok dinleniyor?

(Kayıp) bir aşk hikayesi

Bu tür şarkıların popülaritesinin nedeni açık: hayatımızın bir noktasında çoğumuz terk edilir ya da terk ederiz.

Bunun ne kadar acı verdiğini biliriz.

İngiltere’nin Brighton kentindeki İngiliz ve İrlanda Modern Müzik (BIMM) Enstitüsü’nün direktörü Martin Wright’a göre, ayrılık şarkıları tamamen anlatı ile ilgili.

“Eğer ayrılan bensem, bu güçlenme, kurtuluş ve özgürlükle ilgilidir. Ama eğer terk edilen bensem, bu üzüntü, acı ve hatta bazen intikamla ilgili olabilir.”

Out of Your League’de Shakira etkileyici bir şekilde bu unsurların çoğunu tek bir satırda birleştirmeyi başarıyor:

“Ağlasan da, yalvarsan da sana geri dönmeyeceğim.”

Neden, neden, neden?

Bir diğer etken ise ayrılığın gerçekleşme nedeniyle ilgili.

“Aşıkların hor görülmesi mi, yoksa hayatın akışı içinde aşkın bitmesi mi? Ve sonra da ayrılık şarkısında şu anda neler olduğuna bakıyoruz. Yani bir insan ayrılığı hakkında ne hisseder?” diye soruyor Wright.

Burada birkaç seçenek var. Popüler bir yaklaşım, Ariana Grande’nin komedyen Pete Davidson’dan ayrıldıktan sonra yayınladığı Thank U, Next şarkısında gösterdiği gibi “Bunu çoktan aştım” yaklaşımıdır.

“Acıdan ders aldım/Muhteşem oldum.”

Ya da Olivia Rodrigo’nun şarkısında dediği gibi, “Ve gitmeme rağmen nasıl bu kadar iyi olabiliyorsun, aklım almıyor.”

Geleceğe bakmak

Her iyi hikayenin bir sonu vardır ve burada “Bundan sonra ne olacak?” kısmı devreye girer.

Wright, nakaratın ve yüzünü geleceğe dönmenin kilit önemde olduğunu söylüyor.

Adele’in 2011’deki megahiti Someone Like You’daki gibi umutlu bir çıkış yapılabilir:

“Önemli değil, senin gibi birini bulacağım.”

Ya da Taylor Swift gibi kararlı olunabilir:

“Ama biz asla, asla, asla bir araya gelmeyeceğiz. Asla.”

Ayrılık şarkıları dinlemesi güzel olduğu kadar, onları yazan kişiler için de faydalı olabilir.

Örneğin İngiliz pop yıldızı Ed Sheeran, müzik sektörünün güçlü isimlerinden Ellie Goulding’den ayrıldıktan sonra 2014’te yazdığı Don’t adlı şarkısının, bu ayrılıktan kurtulmasına yardımcı olduğunu söylemişti.

Sheeran, The Sun gazetesine verdiği demeçte “Şarkıyı yazdığım anda öfkemi üzerimden attım” dedi.

‘Acı tazeyken’ yazmak

Londralı şarkıcı-söz yazarı Nahli, ayrılıktan hemen sonra “acı tazeyken” şarkı yazmaya başladığını söylüyor.

“Sanki boğazınızda bir yumru varmış gibi, ağır, korkunç bir his ve hasta gibisiniz” diyor.

Nahli, eskiden duygularını günlüğüne yazdığını, şimdi ise bu günlükleri şarkılara dönüştürdüğünü söylüyor.

“Onları o anda yazdığınızda, gözyaşlarınız damlayıp sayfadaki mürekkebi lekelediğinde… İşte o an en derin duygularım ortaya çıkıyor.”

Nahli’nin Therapy albümünde yer alan Mama’s Boy şarkısı “gerçekten zor bir ayrılık” hakkında.

“Bu daha çok bir intikam şarkısı. Onu yazarken çok sinirliydim. Orada çok kaba şeyler söylüyorum. Çünkü o anda öyle hissediyordum, çok öfkeliydim. Bu öfkeli duygularımı dışa vurabilmemin tek yolu da onun duymasını istememdi.”

Nahli için şarkılar bir “arınma yolu”: “Duygularımın gizemini çözmenin ve onları dışarı atmanın tek yolu” diyor.

“Yazarken, tüm düğümleri söküp ayırıyor ve bu duyguları düzenleyebilmek ve işleyebilmek için onları önümde düzeltiyorum. Onları bir kez boşaltabildiğinizde terapi gibi hissediyorsunuz.” | BBC | Manish Pandey