Okuyucu Mektupları | “Gönül Dağı”

| Bir gurbetçi

Bu geçen yılbaşında arkadaşımla sohbet ediyorduk.

Yılbaşın da nereye gidelim, nasıl yapalım derken; henüz bizde daha bilmiyoruz. Bir yer tutacağız veya herkes kendi evinde geçirecek, diye düşüncesini söyledi.

Akşam eve geldiğimde geç saatlerde YouTube’de “Gönül dağı” dizisinin yeni bölümünün yüklendiğini fark edince başladım diziyi seyretmeye.

Belki dizinin de etkisiyle, on dakika sonra aklıma arkadaşımla ettiğim sohbet geldi.

Benim yaşım 58 Avusturya’ya çocukken geldim. Küçük bir dairede kalırdık. Bir oturma ve yatak odası küçük bir de mutfağı vardı.

Neredeyse kimsenin arabası olmadı, ailece yaya veya toplu taşıma araçlarıyla ziyaretlerin yapıldığı, misafirlerin çat kapı geldiği, büyük bir mutlulukla “buyurun hoş geldiniz” denildiği zamanlardı.

Dolaptaki fotoğraf albümünü çıkardım ve o zamanki bir yılbaşı kutlaması fotoğrafına baktım.

Fotoğrafta, bir odada 12 büyük üç çocuk; birisi benim. Masada yemekler, mezeler, içecekler kül tabakları…

Bugüne döndüğümde arkadaşımın abisinin büyük bir müstakil evi var iki kardeş de dairelerinde kalıyor. Bu üç kardeşin sorunu uygun bir evin olmaması ve bu yılbaşını nasıl ve nerede geçirecekleriydi.

Hüzünlü bir şekilde bizim ne vakit böyle bencil vurdumduymaz insanlar olduğumuzu düşündüm.

O zamanlar belki gurbetçiler yetersizdi, Almanca bilmezdi ama insandı…

Türkü, Kürtü, lazı, alevisi sünnisi hep beraber iç içe evlerde ziyaretler arkadaşlıklar dostluklar vardı.

Hüzünlü bir şekilde yine eski günlerin o değerlerine dönmek için “Gönül dağı” dizisini izlemeye devam ettim. | © DerVirgül

Sizde bize mektup yazmak isteseniz: info@dervirgul.com adresine gönderebilirsiniz…