Can Gezer’in ikinci kitabı “Sylvia’nın İnci Kolyesi” çıktı

2019’da ‘’Cennet Tabutu’’ isimli ilk kitabı yayınlanan genç yazar ile yaptığımız söyleşide ‘’Kitap yazma merakım hayal gücümü özgür, duygularımı kontrol etmekle başladı’’ diyordu genç yazar. Üç yıl aradan sonra ikinci kitabı olan “Sylvia’nın İnci Kolyesi” adlı eseri kitapçıların raflarında yerini aldı. 

Bir dönem DerVirgül’de köşe yazarlığı da yapan Can Gezer, şu an yayınlanan kitabını bitirmek için köşe yazılarına ara vermişti.

Can Gezer gazetemiz ailesinden olup, aynı zamanda yayın yönetmenimiz Adem Hüyük’ün yeğenidir.

Sylvia’nın İnci Kolyesi

“Tanrı’nın elbette bir cezası olacak Nari, fakat bazı cezalar bu dünya’da verilmeli… İnsanların ruhları yapmış oldukları kötülüklerin içine gömülmeli.”

İnsanoğlunun boğucu kavgaları, tuhaf ilişkilerinin yanında huzurun kol gezdiği, Tanrı’nın sunduklarıyla yetinen neşeli toplum sınıfı beklentinin ötesine geçerek etkileyici bir üst düzey hayatın içinde yaşamayı başarabilecektir.

Mutluluğun gölgesinde kalmış insanların çıkar üzerine attıkları adımlarına ayna tutan yazarın sıra dışı betimleme yeteneği ile macera dolu bir hikâyeye dönüşüyor.

İnsanların otomatizm nöbetleri hayatlarına doğurduğu çirkin didişmeler büyük bir buhranın bağrına çekilecektir.

Bunun yanı sıra temiz kalpli insanların umutlarını ve kırgınlıklarını çatışmasız bir mücadeleyle mutluluğun etkileyici yönlerine sınır tanımayacaklardır.

Can Gezer’den okuyucuya

Sevgili Okuyucum,

İtiraf etmeliyim ki işlediğim suç, gereğinden çok düşünüyor olmamdı. Böylelikle iç dünyamda defalarca kez öldürülebiliyordum. Ve bu yüzden Sylvia, bana benzemekte hiç de çekinmiyordu. Nihayetinde Tanrı’nın armağanı olan yeteneğim ruhumu başarılı bir şekilde kurtarıyordu. Saplantılarımızın ötesinde yitirilmiş benliklerimizi kurtarmaya çalışırken duygularımızın bağrında taşıdığımız sevginin sadakati bizlere çocukluğumuzun portresini çizer. Masumiyet ve hayallerle dolan kumbaralar, eşsiz yolculuklarımızda oksijen tüpüne dönüşür.

İnsanoğlunun özündeki iyilik çağımızın sancısı olan ‘kusursuz olma’ hastalığına ne yazık ki gardını indirmiştir. Ve oradaki hastalara ziyaret yasaklanmıştır. Çünkü bu hastalığın ‘iyi olmaya’ dönüşü yoktur. Hayallerimiz gerçeğe uyandığı sırada içimizdeki güzelliğe teslim olma tutkusu özgürlüğümüzün cesaretine zafer dolu bir yaşam sunar. Duygularımızın doğusundaki inandırıcı olmayan fakat alıp götürdüğümüzde iki büyük ilginin muazzam serüvenine dâhil olduğumuz sevgi ve merhametin şaşırtıcı öykülerini ruhumuza ‘ana karakter’ olarak irdeler. Hayatım boyunca umutlarımın ülkesinde cümlelerimle resim yapmaya çalıştım. Duygularım sözcüklere dönüşürken, kalemim insanlardı kolayca kırılabilen… Dalgalı denizlerin martılara ıslık çalan rüzgârıyla yolculuk eden ruhum, temiz kalpli kıyılara yelken açıyordu.
Düşlerimde, neredeyse unutulduğum bu dünyada göç etmeye çalışan sevginin servetine el koydum. Seçili toplum krizinin ‘kimsesiz’ kalan gelecekleri, çatışmasız bir buhran tarafından yutulmaktadır. Bu yüzden birbirini seven, destekleyen ve saygı  duyan bir toplum için geceye bir mum yakalım umut! Sylvia’nın kâh hayal kırıklıklarına kâh ödülle sonladığı görevleri beklenmedik bir yaşama sürüklendiği sırada, kitabımın bazı sayfalarında öldüm bazen de hayata ilk kez ayak bastım.

Ömrümün kısa mesafesini bu sayfalara sakladım. Ürpertici karanlığın çılgına dönen labirentlerinde güneşe tutulan hayallerim beni bulutların üstüne çıkarmayı başarabiliyordu. Hepimize bahşedilen bu yaşam, su birikintileriyle biraz da sevinçle kalbimize çarpıyordu. Bu yüzden girdiğimiz çıkmazlar, acılı yakarışlar bizleri gölgesi altında bırakmadan dönüşmeliydik iyi bir kalbe…
Sevgiyle, | © DerVirgül