Viyana’da yüzleri güldüren insanlık çağrısı

Viyana’da bu sabah yaşanan bir olay, gurbetçilerin birbirine nasıl kenetlendiğini bir kez daha hatırlattı. İzmir’den arabayla Avusturya’ya gelen bir aile, bu sabah arabalarının camında el yazısıyla bırakılmış bir not buldu. Notta şöyle yazıyordu:

“Önünüzdeki araç benim. Yakında oturuyorum. Herhangi bir yardıma ihtiyacınız olursa, yardımcı olurum.  Ne de olsa gurbetteyiz.” Notu bırakan Ömer isimli Viyanalı, nota bir de telefon numarası eklemişti.

Avusturya Türk Erkekler Birliği [ATEB] Facebook grubunun bir üyesinin paylaştığı söz konusu not, aracı park eden kişinin Türk plakalı otomobili fark etmesiyle yazılmıştı. Bir isim, bir telefon numarası, bir de insanlık çağrısı vardı.

Bu küçük jest, Avrupa’daki gurbetçilerin birbirine olan bağlılığını bir kez daha gündeme taşıdı. On yıllardır Türkiye’den başta Almanya, Avusturya, Fransa ve Hollanda gibi ülkelere çalışmak için göç eden insanlar, zamanla kendi kültürlerini yaşatmanın ötesinde güçlü bir toplumsal dayanışma ağı da kurdu. Camide, kahvehanede, okulda, derneklerde ve mahalle aralarında; birinin çocuğu hasta mı, biri iş mi arıyor, biri taşınıyor mu? “Bizden biri” için yardım eli hep hazır.

“Gurbet, sadece coğrafi uzaklık değil, aynı zamanda aidiyetin askıya alındığı bir ruh halidir. Bu yüzden insanlar hemşehrilik, dil, alışkanlık gibi ortak noktalardan tutunarak bir topluluk duygusu yaratırlar. Bu bazen bir notla, bazen bir sofraya davetle olur” diyor bir göç uzmanı.

Yalnız olmadığını bilmek, bazen en büyük destek
Notu bulan aile adına ev sahibi duygularını şu sözlerle paylaştı: “Buraya İzmir’den arabayla ziyarete gelen bir misafirimin ön camına bırakılan insanın içini ısıtan bir not. Bırakan kişi Kimse eğer misafirimin adına bende teşekkür ederim.” |© DerVirgül