Avusturya’da Patronlar AMS’yi, AMS İşsizleri Sömürüyor
İnsanların iyi bir işi varsa, bu sadece kendi yaşam kalitesini etkilemez– istikrarlı ve yüksek ücretli işler, devletin kamu altyapısının gelişmesini, refah devletinin korunmasını, yoksullukla mücadele edilmesini ve entegrasyon ve güvenliğin sağlanmasını sağlar.
Çünkü herkes iyi kazanırsa, devlet daha fazla kazanacaktır.
Ancak son yıllarda işgücü piyasası politikaları çalışanlar ve aileleri için hayatı zorlaştırmıştır.
İş Ve İşçi Bulma Kurumu (AMS), İnsanlara iş yaratmak yerine, işsizleri taciz etmeyi tercih ediyor.
Sanayi Derneği şimdi işsizler için daha katı ‘yaptırımlar’ çağrısında bulundu.
Viyanalı bir aşçı, Tirol’de iş bulmak zorunda kalacak-orası çok uzak diyemeyecek…
Sanayi Derneği, işçilerden eyalet dışında çalışmalarını isterken, yöneticileri örnek gösteriyor.
Yöneticilerde, evlerinden uzakta çalışmak zorunda kalıyor diyor.
Ama yöneticilerin, 1500 euro maaş alan aşçının yirmi katı fazla ücret aldığına değinmiyor.
Ne yazık ki Ekonomi Bakanı Schramböck ve Şansölye Kurz bunu hemen desteklediler.
İş arayanlara, şartların kabul edilmemesi durumunda, ciddi cezalar vermek ve daha sert cezalarla tehdit etmek, daha geniş bir işsizliğe neden olacağı, daha önce kanıtlanmıştır.
Çünkü, işçiyi-işyerine uyarlamaya çalışmak, işi-işçiye uyarlamaktan daha zordur.
Hükümet bu uygulamayla, sadece işsizlere baskı kurmuyor-çalışanlarada psikolojik bir baskı uyguluyor.
Çalışana, çalışmadığı zaman, onu bekleyen zorluklar gösterilmiş oluyor.
Bu uygulama, sosyal devletlerde, emek gücü piyasasında yapılan faşist bir yöntem olarak değerlendirilmektedir.
Avusturya’da bir süredir şirketler, kurumsal sorumluluklarını çalışanlara ve vergi mükelleflerine kaydırıyorlar – böylece sistematik olarak ekonomik risklerinden kurtuluyor ve kârlarını en üst düzeye çıkarıyorlar.
Şirketler Cebimizdeki Parayı Nasıl Alıyor?
Bir şirket çalışanlarını işten çıkartıyor, kısa bir süre sonra tekrar işe alıyor – bu arada, vergi mükellefleri (eski) çalışanlar için işsizlik ödeneği ödüyorlar.
Buna karşılık, girişimci, çalışanına daha fazla ücret ödemiyor, ancak onu sadece sınırlı bir süre için işe alıyor ve yakında işsizlik riski devam ediyor.
Bu nedenle, ücret maliyetlerinin bir kısmı kamu fonları tarafından, yani işsizlik sigortasına ödeme yapan hepimiz tarafından karşılanmaktadır.
Belirli işverenlerin bu parazitliği tüm sektörlerde bulunabilir: hizmet sektöründe, “Taşıma ve depo”, “sanat, eğlence ve rekreasyon”, “emlak ve konut” ve “su, kanalizasyon ve atıkların yok edilmesi” alanlarında.
2017 yılında şirketler, bu personel politikası sonucunda işsizliğin yüzde 12,5’ini yaratmıştır.
Bu, AMS’ye yılda yaklaşık 500 milyon Euro’ya mal oluyor.
Bunu önlemek için diğer ülkeler kurallar getirmiştir: Çalışanlarını sistematik olarak görevden alıp eski durumuna döndüren ve böylece AMS’ye ücret maliyetlerini dış kaynak kullanan şirketler işsizlik sigortasına daha fazla katkı ödemek zorundadır.
Avusturya’da istihdam ilişkileri gittikçe güvensiz hale geliyor ve bunun maliyetleri de muazzam-bu genellikle hafife alınıyor. Tüm vergi sistemi ve refah devleti, uzun vadeli ve istikrarlı istihdam ilişkilerine dayanmaktadır.
Maaşların miktarı, sosyal güvenlik ve ücret vergisi katkılarının miktarını belirler.
Bir şirkette ne kadar uzun süre çalışırsak, maaşımız o kadar yüksek olur.
Avusturya’da, bir şirkette üç yıla kadar sürekli çalışanların yıllık brüt geliri 38.756 Euro’dur.
20 yıldan fazla bir süredir sürekli çalışanların oranı 62.837 Euro’dur.
Bu yılda 24.000 Euro’dan fazla bir fark yapmaktadır. Ancak kısa vadeli ve güvensiz işler gittikçe artmaktadır: geçici ajans çalışması gibi sabit süreli sözleşmeler 2012’den bu yana önemli ölçüde artmıştır.
Tüm çalışanların yaklaşık üçte biri “atipik”, yani, kalıcı bir tam zamanlı iş sözleşmesi olmadan çalışmaktadır.
Bunlar, “normal” çalışanlardan yüzde 25 daha az kazanıyor.
Bu gelişmeye karşı koymak için basit çözümler var.
Böylece geçici iş sözleşmelerine ancak nesnel olarak gerekçelendirildiklerinde izin verebilirsiniz.
Ya da geçici acentelik çalışmasını engelleyebilir: Bu tür istihdam ilişkileri toplam işgücünün en fazla yüzde 10’unu oluşturmalı ve ara sıra istihdam sadece birkaç sektörle sınırlı tutulmalıdır.
Bu önlem paketleri tek başına AMS üzerindeki yükü büyük ölçüde azaltacak ve aynı zamanda birçok çalışan için daha iyi çalışma koşullarına yol açacaktır.
Avusturya’da 250.000 yarı zamanlı çalışan kadın daha fazla çalışmak istiyor, ancak bunu yapma fırsatı verilmiyor.
Bu nedenle yaşlılıkta sıklıkla yoksulluk yaşamaktalar.
Öte yandan, Avusturya’da olduğu gibi uzun çalışma saatleri ve fazla mesaisi olan başka bir AB ülkesi yok.
Gelinen nokta: 40 saatten az çalışmak isteyen işçi tam istihdam edilmediği için daha az kazanmak zorunda kalan yarı zamanlı işçi iş bulamayan işsizler.
Ve sadece hayatta kalmak için değil, iyi bir yaşam sürebilecek gelirlere ihtiyacımız var.
Bir aşçı veya otel çalışanının, aile ve arkadaşlarını iş için terketmesini isteyenler- en azından onlara iyi bir maaş ödemeye hazır olmalıdır.
Sonuçta, genel halk, ürettiği şeyi tüketebilmelidir.
Aksi takdirde sadece başkaları için çalışırız…/virgül
© Bild:virgül