Hem İbadetini Yapıyor, Hem de Avusturya Federal Ordusuna Hizmet Ediyor

Virgül.at- Avusturya Federal Ordu mensubu, Türkiye kökenli Müslüman sınır komutanı ile Ramazan ayı ve oruç hakkında röportaj yapıldı.

Kurier gazetesi , 2015 yılı mülteci akınının kritik noktalarından biri olan Burgenland Eyaleti  Nickelsdorf sınır kapısında görev yapan bir subayla röportaj yaptı.

Bu sınır kapısından binlerce insan ‘’çoğunluğu Müslüman’’ Avusturya’ya ilk kez ayak bastı.

Bu gün bile bu sınır kapısından mülteciler Avusturya’ya giriş yapmak istemekte.

Nickelsdorf sınır kapısında görevli Avusturya Federal Ordusuna mensup, 30 kişiden oluşan bir bölük görev yapmakta.

Sınır kapısını koruyan 30 askeri komuta eden Türkiye kökenli Serkan E.

38 yaşında ve Federal Ordunun bir subayı. 2015 mülteci akını sonrası, çok sayıda Müslümanın sınır kapısından Avusturya’ya giriş yapmasında sonra, federal ordu mensuplarından, Serkan E.’ye Müslümanlık hakkında sorular sorulduğunu söyledi.

Serkan E. Daha çok, Müslümanlıkla Hıristiyanlık arasındaki farkların sorulduğunu ve İslam dininin nelere izin verip vermediği yönünde, ordu içerisinde bulunan askerlerden sorular geldiğini belirtiyor.

Gazetenin yazısında, Avusturya Federal Ordu bünyesinde bulunan Müslüman personelin dini inançlarını sorunsuz uygulama şartlarının mevcut olduğuna dikkat çekmek istiyor.

Müslüman subay, Ramazan ayın da oruç tutabilir, domuz eti yemez ve Cuma namazlarına mümkün olduğunca sık gitmeye çalışır.

Ancak hayatında, orduya hizmeti öncelikli kılar.

Türkiye Kökenli subay ‘’Emirlerin benim için yüksek önceliği vardır, dini görevlerimi her şekilde yerine getirebilirim’’

Isı ve zorlu görevler dönemlerinde oruç tutmanın mümkün olmadığını, ama bunun daha sonra telefi edilebileceğini söyleyen Serkan E., Nickelsdorf kasabasında askeri yemek hanede, her zaman Müslüman inancına uygun yiyeceklerinde bulunduğunu söylüyor.

Viyana’da çok sayıda Müslüman göçmen olduğundan, bu göçmenlerden askere gidenlerle ilk görüşmeleri de Serkan E. yapmakta.

Serkan E. yüzlerce acemi askere, federal ordu bünyesinde bir Müslümanın inancıyla hizmetin basıl birleştirilebileceğini gösteriyor.

Din ve ordunun görevleri, her zaman o kadar kolay değildir.

Özellikle oruç tutmak isteyenler, daha sonra fiziksel performans sınırlarına dayandı ve bunun mümkün olmadığını kendileri fark ettiler.

Haberde verilmek istenen, ordu da inanç sorununun olmağı, sadece görevlerin beraberinde getirdiği zorlukların, bazı ibadet şekillerine izin vermediği işaret edilmek isteniyor.