Ben Sonra Fark Ettim ki

Bir kitaptan esinlenerek yazmıştım o kitabın kahramanı da bir kitap kahramanından esinlenerek yazmıştı. 

Kitaplar, kitaplar, hayatlar, ihtimaller.

Olasılık mi demeliydim yoksa? 

Ben sonra fark ettim ki ben, bir hiç olduğunu kabul ettiğim her şey tarafından yazılmışım.

Öyle tek kalemde de değil yavaş yavaş, tane tane, itinayla yazılmışım. 

Yazılırken de tüm ihtimaller dahilinde yazılmışım.

Yaşayamadığımız hayatların yasını tutmak belki kolay gelebilir bizlere. 

Kendimizin dahi kendimizde henüz keşfetmediği yeteneklerimizi geliştirmiş olmamız ihtimal o hayatlarda. 

Tadını bilmediğimiz o hayatlarda bazı teklifleri kabul etmiş olabirliğimiz, daha çok çalışmış, başarmış, daha iyi sevmeyi becermiş olma, daha çok para kazanır olma ve onu daha iyi idare etmiş olma, daha sıra dışı  biri olma veya toplum akışından ayrılmamış olma, dünyanın ta diger ucuna gitmiş, o kahve teklifini reddetmemiş veya daha çok aktivite yapmış olma ihtimali olabilir. 

Edinemediğimiz arkadaşlara, dostlara , edinemedigimiz işlere evlenmemiş olduğumuz eşlere, yapmadığımız çocuklara özlem duyma ihtimali olabilir.

Kendimizi dışarıdan görebilmek ve olmak istediklerimizi başkalarından görebilmek en ufak bir çaba gerektirmiyor aslinda. 

Hepsi bir koltuğa oturup sessizce düşündüğümüzde beynimizin ortasında geçiş yapmaya hevesli şeyler. 

Pişmanlık duymak, sonsuza kadar pişmanlık duymak,yapamadıklarımıza, vaktimiz  doluncaya kadar duymak çok buyuk bir ihtimal. 

Hepsi,çok kolay her an her yerde bizi yakalayabilir düşünceler.

Bunların herbiri veya daha yazamadığım bir sürü şey bizi üzebilir keşkelerimiz, -meli,-malı.- sa, -se ekli yüklemler olabilir kafamızda. 

Bize sorun da olabilir bu cumleler. 

İhtimali yüksek…

Ama içlerinden en esas sorun ne biliyor musunuz? 

Esas sorun  yaşamadığımız için pişmanlık duymamız degil pişmanlık duymanın ta kendisi. Yaşayamadığımız, bulunamadığımız ortamlarımız, hayatlarımız. 

Sorun pişmanlığın ta kendisi. Öncelikle ruhumuzun, ardından bedenimizin düşmesine, bir damla kansız kalır gibi cansız kalmamasına, kendimizi ait olmadığımız yerde hissetmemize  ve koca bir hayatın bizim en büyük düşmanımız olduğunu hissetmemize neden olan pişmanlığımızın ta kendisi. 

Olası hayatlarımızdan herhangi birinin bundan daha mı iyi yoksa daha mı kötü olacağını bilemeyiz. 

O hayatlar bir yerlerde birileri tarafından yaşanıyor evet ama biz de bu hayatta yaşıyoruz.

Yaşamdan lezzet alabilmek adına bu yaşantıya odaklanmalıyız. Her yere gidip herkesle tanışamaz İstediğimiz her mesleği yapamayız. 

Bizden cok tane yok bir tane var tabi. 

Ama o hayatlarda hissedebileceğimiz duyguların çoğunu yaşadığımız hayatta da hissedebiliriz. 

Kazanmanın nasıl bir his olduğunu anlamak için bütün sporları yapmamız gerekmiyor. Başarımın tadını zirvede alabilmek için bir çok şeyi başarmamız gerekmiyor. 

Müziği anlamak için gelmiş geçmiş tüm müzik eserlerini dinlememiz gerekmiyor kahveden tat alabilmemiz için dünyadaki bütün kahvelerin tadına bakmamız gerekmiyor. 

Sevgi , huzur,sevdiğimizle limitsiz muhabbet, korku ve acı bu hayattaki  en degerli mal varlıklarımız.

Gözlerimizi kapatıp kanaat ederek önümüzdeki içeceğin tadını çıkartmak ve çalan müziği dinlemek, keyfine varmak yeterli olmalı çoklu hislerimize. 

Şu anda olası tüm hayatlardan daha daha eksiksiz ve tam bir hayat yaşıyor olma ihtimalimiz de var.

Bu da bir olasılık değil mi? Bu nedenle aynı türden duyguları burada da deneyimleyebiliriz.

Bir deniz kenarinda yanımıza kendimizi oturtup denizi seyrederken kendimizin ellerinden tutup omzuna dokunarak şunu söylemeli ve hissetmeliyiz .  

Olman gereken tek bir kişi var, hissetmen gereken tek bir var oluş var. O da şu anda bulunduğun an.  

Her şey olabilmen için her şeyi yapman gerekmiyor. Çünkü yaşadığımız her an sonsuz ihtimalli geleceğe gebe. 

Onun ben diyorum ki öncelikle  bu hayatındaki insanlara iyi davran.İlk kendinden başla ama.

Arada bir başını  kaldırıp yukarı bak. 

Nerede kimle nasıl olursak olalım gökyüzü her daim sonsuz ve mavi.  

Dün bir geleceğinin olmadığını düşündüğün hayatın bugün sana büyük umut verir olsun. Olasılıklarla, ihtimallerde dolu olan yaşamını  gör. 

Sanırım imkansız olacak olan şu an  yaşadığın an.

Geri dönüşün olmadığı ihtimaller arasından tercihini yaptığın iste o şimdiki an . 

Acı umutsuzluk hüzün hayal kırıklıkları,zorluklar,yalnızlık,depresyon hayatından bir anda mucize eseri çıkmasını bekleme. 

Yaşamayı istiyor musun?  

Bunu cevapla….

Evet evet binlerce kez evet. Kendini yaşa,  ya da anla.

Sağlıcakla kalın efendim…