‘’Benim Komşum 10 Yıldır İşsizlik Maaşı Alıyor’’

İşsizlik maaşının yükseltilmesi, Sebastian Kurz’un tabiriyle asalakları çoğaltır mı? 

Yani, işsizlik maaşına güvenerek mevcut işinden bir çalışan ayrılır mı? 

Avusturya’nın içinde bulunduğu yaşam standartlarını göz önüne alacak olursak, sağlıklı düşünen bir çalışan, başka nedenler olmadan işinden ayrılması pek te mümkün gibi görünmüyor. 

Özellikle mart ayında kendisini gösteren pandemi sürecinde uygulanan kısıtlamalar kapsamında kapanan işyerleri yüzünden, bugün ülkede işsizlik rakamları yarım milyonu aşmış durumda. 

Öte den beri iş bulamayanları bir kenara bırakırsak, sadece mart ayından itibaren işini kaybedenlere verilen işsizlik ikramiyelerine ses çıkartmamamız gerekmektedir. 

Hükümet, yaz aylarında 450 euro işsizlik ikramiyesi ödedi.

Dün yapılan bir açıklamada, tekrar bir 450 euro daha ikramiye ödeneceği söylendi. 

Bunun üzerine medyanın da olaya negatif yaklaşmasının da verdiği hava ile, Avusturyalılar, Türkiye göçmenleri ve diğer göçmenler de dahil olmak üzere, işsizlere verilecek olan ikramiyeyi eleştirir oldu. 

Gerekçe olarak, ‘’biz çalışıyoruz-onlar yiyorlar’’ gibi dar bir çerçeveden bakılarak yapılan yorumlar gösterildi. 

Oysa, Avusturya’da en çok iş bulmada sorun yaşayan göçmenlerdir. Küçük bir asalak azınlığı ve bağımlıları bir kenara bırakırsak, büyük bir çoğunluk iş bulamadığı için işsizlik maaşı almakta. 

Gazetelerde çıkan haberlerin alt bölümlerine yorum yazan çalışanlar, çevresinde duyduğu ama doğruluk payının olup olmadığının tartışılır olduğu, gözlemlemelerle olaya yaklaşıyor ve ‘’biz boşa çalışıyoruz’’ düşüncesine kapılıyorlar. 

Peki, boşa çalıştığını söyleyenlerin önünde bir engel var mı? 

Hayır, işten çıkabilir ve işsizlik maaşı alabilirler. 

Ama, mevcut maaşının yüzde 55’ini alarak, yaşam standardını düşürmek istiyorsa. 

İşsizlik maaşı her ne kadar devlet tarafından ödense de, devlet sadece burada kasa görevi görmektedir.

Sigortalı çalışanlardan kesilen paralar bu kasalarda birikir ve işten çıkan, çıkartılan veya iş yeri kapatılan çalışanların yaşamlarını sürdürebilmelerini, ‘’asgari düzeyde’’ sağlamak için, tarihte işçi sınıfı tarafından alınmış bir haktır. 

Avusturya’da her 10 çalışandan 9’unun, çalışma hayatı boyunca mutlaka faydalandığı işsizlik maaşı, patron veya devlet tarafından kendiliğinden verilen bir hak değildir. 

Dünyanın pek çok ülkesinde, işsizlik maaşı ya yok, yada aylık ödenek çok azdır. 

Avusturya’da çalışanların her daim eleştirilerine maruz kalan işsizler, dünyanın başka ülkelerinde, ayda 50 euro’yu bile bulmayan maaş almakta.

Avusturya’da 1800 euro net maaş alan bir çalışan, işsizlik maaşı olarak 1150 euro’ya yakın maaş alabilmekte.

Peki nasıl oluyor da, işsizlik maaşının düşük olduğu ülkeler de işsizlik rakamları yüksek, Avusturya gibi ülkelerde az oluyor.

Normal şartlarda, işsizlik maaşının yüksek olduğu ülkelerde işsizlik daha da artması gerekmez mi? 

Sebastian Kurz’un benzetmesiyle, asalaklar çoğalmaz mı?

İş ve İşçi Bulma Kurumu (AMS), son on yılda inanılmaz bir psikolojik baskı uygulamasına rağmen, bir insan işsiz kalıyorsa, bu onun iş bulamadığından kaynaklanacağını göz ardı etmememiz gerekmemektedir. 

Ayrıca, işsizlik maaşı alanlar, çalıştıkları sürece ödedikleri primleri geri almaktadırlar. 

Şehir efsanelerine inanmayınız: Bu konu üzerine, bugüne kadar konuştuğum kim varsa, çevresinde en az beş-on yıl işsizlik maaşı alan bir tanıdığı oluyor.

İnanmayın böyle yalanlara, her şeyden önce bu kanunen imkansız.

Temennimiz kimse işini kaybetmesin, kaybedenlerin de iş bulana kadar ailesini geçindirecek miktarda parayı, sosyal devletler karşılamak zorundadır. 

Koronadan dolayı işini kaybedenlere, 450 euro’yu çok görmeyin…