Mutluluğun ve de Tebessümün Simgesi | Nurniran Pınar…

Adem Hüyük

Gençliğin sona erdiği ve genç yetişkinlik dönemine adım atılan yaşın hakkını veren 20 yaşındaki Viyana Richard Wagner Konservatuvarı’nda üniversite eğitimi alan Nurniran Pınar’dan size bahsetmek istiyorum…

O genç bir piyanist.

Nurniran Pınar’ın videolarından derlediğimiz görüntüler:

Birkaç yıl önce Richard Wagner Konservatuvarı’nda üniversite eğitimi almaya hak kazanmasıyla Viyana’ya gelen Pınar’ın sanat kapsamında çok başarılı bir Türkiye geçmişi var.

Viyana’ya gelmeden önce kazandığı ödülleri internetten araştırmam bile çok zamanımı aldığını söylemem gerekir -, artık gerisini siz düşünün.

Diyeceksiniz ki neden kendisine sormadınız… Evet sormadım.

Çünkü bu haberi ona sormadan yapmak istedim.

Nasıl ki o bizlere sormadan, enerjisi ve tebessümleriyle yüzümüzü güldürüyorsa, bizde onun karşısına bu haberin çıkmasını ve hiç eksilmeyen tebessümlerine yeni bir kaynak üretmek istiyoruz.

Çok başarılı bir müzik geçmişi ve inanıyorum ki daha da başarılı geleceği olacak. Bu nedenle bu yaşta aldığı sayısız ödüllerinden bahsetmeyeceğim. Daha çok kişiliği ve hayata karşı pozitif olma başarısından sizlere aktarımlar yapmak istiyorum.

En son kendisini Viyana’da Damak Restoranda gördüm. Daha doğrusu o beni gördü. Ben bilgisayara kafamı gömmüş haber yazarken, bir ses; “Adem abi” diye bana seslendiğini ve restoranın içinde koşarak gelen Nurniran’ı fark ettim.

Nurniran Pınar tanıdığı ve güvendiği insanlara karşı çok sıcak kanlı davranan bir kişiliğe sahip. Koşarak sarıldı…

Viyana’da yaptığı tüm konserlerine muhakkak beni davet etmiştir. Ancak ben bazı etkinlikler dışındaki büyük konserlerine gidemedim…

Bulunduğu ortamı pozitif bir atmosfere çevirme becerisine sahip olan Nurniran Pınar, piyano çalarken çok ciddi ve duygularının peşinden gidiyor.

Bir röportajında “Müzik hayatınızda nasıl bir yere sahip?” sorusuna: “Müzik benim hayatımın kendisi. Küçük bir örnek vermek gerekirse, ben duygularımı çok fazla dışarı yansıtan bir kişiliğe sahip değilimdir; beni genelde hep tebessüm ederken, canlı, cıvıl cıvıl görürsünüz ama bu müziğe başladığım an değişiklik gösterebilir. Artık müzikle duygularım aynı ritimde gider ve o anki yaşanmışlık neyse parmaklarım, şarkım, sesim, onu karşıya aktarmayı hedefler” diyor.

Geçtiğimiz günlerde Macaristan gezisine gittiğini sosyal medya paylaşımından fark ettim.

Aslında fark ettiğim ve beğendiğim orada çektirmiş olduğu bir fotoğraftı.

Kendisine ulaştım ve “bu haberin manşetinde kullandığım” fotoğrafı kullanmak istediğimi ve gerekirse yüzünü buğulayabileceğimi söyledim.

Verdiği yanıt, “Yüzümü buğulama gerek yok. Şayet bir haberde kullanırsan bana da gönderirsen sevinirim” dedi.

Fotoğrafa dair birçok haber veya makale yazabilirdim. Ancak atladığım bir şey olduğunu fark ettim.

Neden Nurniran Pınar’dan bahseden bir yazıyı kaleme almıyordum…

Viyana’ya geldiği ilk günden beri, onu tanıyıp da sevmeyen kimseyi duymadım. Çünkü öyle bir davranış şekli var ki verdiği enerji karşısında insan kendisini ona borçlu hissediyor.

Üç yıl önce verdiği bir röportajda dediği gibi: “Hayallerim çok fazla ama kısacası herkesi müziğin ortak dilinde birleştirmek en büyük hedeflerim arasında yer alıyor”

Bence, insanları müziğin ortak dilinde birleştirme amacından önce, hayata karşı bitmeyen tebessümünle, inşaları hoş görüde birleştirdin.

Emin ol ki Viyana’da seni tanıyan herkes seni çok seviyor ve saygı duyuyor…

Başarın, başarımızdır… | ©DerVirgül