Kırık kalp sendromu’nun nedeni beyin olabilir

İsviçreli araştırmacılar, nadir görülen kırıp kalp sendromu adlı hastalığı araştırdı.

Kalbin birden zayıflaması ve görevini yapmaması anlamına gelen kırık kalp sendromu, bir yakının kaybedilmesi gibi stresli ve duygusal bir olayın ardından görülüyor.

Bu rahatsızlığın neden ortaya çıktığı bilinmiyor, ancak European Heart Journal adlı bilimsel yayında yer alan araştırmada, beynin strese verdiği tepkinin rol oynadığı belirtiliyor.

Nefes darlığı ve ağrı

Bu rahatsızlığı yaşayan insanların kalplerinin, aynı adı taşıyan bir Japon kabına benzeyen şekillerine atfen ‘Takotsubo sendromu’ adı da verilen kırık kalp sendromu, yaşanan bir şokla ortaya çıkabiliyor.

Tıkanan kalp damarları nedeniyle oluşan kalp krizinden farklı, ancak nefes darlığı ve göğüs ağrısı dahil benzer belirtileri var.

Sıklıkla, yaşanan üzücü bir olay tetikliyor, ancak evlilik, yeni bir iş gibi büyük, heyecan verici olaylar da neden olabiliyor.

Kalp kasının günler, haftalar ya da aylar içinde düzelmesiyle, geçici olabiliyor. Ancak bazılarında ölüme yol açabiliyor.

İngiltere’de her yıl 2.500 dolayında kişiyi etkilediği düşünülüyor.

Rahatsızlığa tam olarak neyin yol açtığı bilinmiyor, ancak uzmanlar adrenalin gibi stres altındayken salgınan hormonlardaki artışla ilişkilendirilebileceğine inanıyor.

Zürih Üniversitesi Hastanesi’nden Dr. Jelena Ghadri, kırık kalp sendromundan etkilenen 15 hastanın beyinlerinde neler yaşandığını inceledi.

Beyin taramlarında, kontrol grubu olan 39 sağlıklı hastaya kıyasla önemli farklılıklar görüldü.

Beynin duyguları ve kalp atışı gibi bilinçsiz ya da otomatik vücüt tepkilerini kontrol eden bölümleri arasında daha az iletişim olduğu saptandı.

Beynin bu bölgeleri, strese verdiğimiz tepkiyi de kontrol ettiği düşünülen bölgeler.

Dr.Ghadri “Duygular beyinde işlemden geçiriliyor, dolayısıyla hastalığın beyinde başlayıp kalbi etkilediği fikri akla yakın.” dedi.

Hastalığın tam olarak nasıl ortaya çıktığını bulmak için daha çok araştırma gerekiyor. Kırıp kalp sendromu hastalarının, hastalık başlamadan önceki beyin taramaları olmadığından, beyin bölgeleri arasında azalan ileşimin hastalığa yol açıp açmadığı tam anlamıyla tespit edilemiyor.