Onlar Engelli Annesi
Avusturya’nın Başkenti Viyana’da 65 Türkiye göçmeni ‘’Engelli Annesi’’ bir araya gelerek, ortak sorunları karşısında ‘’Sevgi Engel Tanımaz’’ diyorlar. Engelliliğe dair bakış açısını esnek tutan ve takım çalışmasının, her türlü engeli aşacağına inanan annelerin hikayesi bu…
Onlarda her anne baba gibi, dokuz ay boyunca heyecanla bekledikten sonra kucağına sağlıklı bir bebek almanın hayalini kurdular.
Onu nasıl yetiştireceklerini, ona nasıl bir hayat sunacaklarını, büyüdüğünde nasıl bir genç kız ya da delikanlı olacağını hayal ettiler.
Ne yazık ki onlar artık bu hayalleri kuramıyorlar!
Bir aile için en sarsıcı durumlardan biri çocuğunun hayatı boyunca birlikte yaşayacağı bir engelinin olduğu gerçeğini kabul etmektir.
Bir Engelli Annesi
Engelliliğe dair bakış açısını esnek tuttuğu her davranışından belli olan anne, çocuğunun özgürleşmesi için mücadele ediyor.
Bunu yaparken, takım şeklinde hareket ederek, bu durumla çok daha rahat başa çıkılacağını biliyor.
Şayet anlattıklarını duyamamış olsaydım, beden dilinden, bir engelli annesi olduğunu ve engelli çocuğu için nasıl çaba sarf ettiğini kesinlikle anlayamazdım.
Bir Anne Düşünün!
Dünya’daki en kıymetli varlığının engelli olduğunu ve bu engelleri birlikte nasıl aştıklarını, gözlerinin içi gülerek anlatıyor.
Adeta, acıyarak bakan gözlere karşı açmış olduğu bu savaş, kendi gözlerinden umut ve güven veriyordu.
Hem çocuğuna, hem de dünyaya.
Sesi hiç titremedi, kalabalığa dolu dolu bakarak konuştu.
Kalabalıktan kimi zaman alkış geldi.
Hiç umursamadan, sorumluluğunun tam bilincinde, anlatmaya devam etti.
Çok bilen ama, bu duyguyu hiç yaşamayan kadınlardan öneriler geldi.
Her kes bir şeyler söyleme ihtiyacı duygusu içerisinde, bir şeyler söylediklerini fark etti.
Ama kimseye, yüzündeki tebessümü eksik etmedi.
Bir kadın, ‘’siz bir sıfır yenik başlıyorsunuz’’ dedi cümle içerisinde.
Genç anne, günün sözünü o an söyledi; ‘’ aslında biz, hayata bir sıfır önde başlıyoruz’’
Salonda bulunan kadınlar yine alkışladı.
Oysa annenin ne demek istediğini anlamış görünmüyorlardı.
Bir anda, salonda bulunan her kadın, engelli annelere yardım seferberliği başlattılar.
Adresler gösteriliyor, kurumlar öneriliyor, davranış biçimleri tavsiye ediliyordu.
Kargaşa içerisinde, engelli annesinin gözlerine baktım.
Şaşkındı!
Ama başka bir şey daha vardı, gözlerinde, evet sanki haklı çıktım dercesine bakıyordu.
Neden haklı çıkmıştı?
Engelli annesi, bundan iki üç yıl öncesinde, sosyal medya üzerinden kendisi gibi engelli çocuk sahibi annelere ulaşmaya ve bir araya gelmeye başlamış.
Ortak sorunları olan, engelleri aşmak için bir grup kurmuşlar.
Zaman zaman bir araya gelip, tecrübe ve bilgi alışverişi artı, eğlenceler düzenlemişler.
Bütün bunları yaparken, tek bir fotoğraf bile paylaşmamışlar sosyal medyada.
Yaklaşık 65 engelli annesi bu grupta yer almakta.
Sadece Facebook paylaşım sitesi adını yayınlayacağım bu anneler, ‘’Sevgi Engel Tanımaz’’ grubu üzerinden tek ses olmuş durumdalar.
65 özel anne adına konuşan kadın, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nün kahramanı, tüm zamanlarında umut annesi olmuştur.
Herkesin kendisini ön plana çıkarmak istediği bir ortamda, hiç istemediği halde öne çıkan anneye, buradan bir kez daha sesleniyoruz!
Gerçekten özel annelersiniz… (virgül.at)